رژیم غذایی پر از چربی و شکر خود باعث افراط در خوردن است

رژیم غذایی پر از چربی و شکر خود باعث افراط در خوردن است

ممکن است که نهایتا، چاقی یک بیماری مغزی باشد و به مرور، پروسه‌های شناختی مختلفی را که بر خوردن تاثیر می‌گذارند ، تخریب کند. حال محققین نشان دادند که مهار حافظه – توانایی مفید در از یاد بردن خاطراتی که دیگر مفید نیستند، که وابسته به بخشی از مغز به نام هیپوکامپوس می‌شود – با افراط در تغذیه مرتبط است.
معمولا، خاطراتی که مربوط به غذا هستند باید به هنگام گرسنگی از جلوی چشمان بگذرند اما به هنگام سیری ناپدید شوند و تا وقتی که غذا خوردن دیگر در اولویت قرار ندارد، کنار گذاشته شوند.
مطالعات پیشینی که بر روی حیوانات انجام شد، نشان داد که رژیم غذایی غربی – غنی از چربی و شکر و فقیر از میوه، سبزیجات و فیبر – توانایی مهار حافظه را از هیپوکامپوس می‌گیرد. عملا ، این به آن معنی است که رژیم غذایی غربی باعث می‌شود تا خویشتن‌داری در مقابل خاطرات خوش‌آیندی که با دیدن یا بوی غذا های مطبوع به یاد آن‌ها می‌افتیم سخت‌تر شود و این مسئله باعث می‌شود تا پس زدن غذاهای خوشمزه حتی اگه سیر باشید، برایتان سخت باشد.
حال محققین دانشگاه مک‌کوایر مدارکی برای این مشکل در انسان‌ها یافته‌اند. آن‌ها گزارش خود را در نشست سالانه‌ی جامعه‌ی SSIB منتشر کردند.

در تحقیق همه‌ی این جامعه، برترین جنبه‌های رفتارهای خوردن و نوشیدن است.

تمام شرکت کنندگان در این مطالعات، در برابر آزمون‌های یادگیری و حافظه‌ای قرار گرفتند که وابسته به هیپوکامپوس بود و همچنین میل و خواسته‌ی آن‌ها را نسبت به های مطبوع در قبل و بعد از یک ناهاری که با آن سیر شوند، اندازه گرفتند. شرکت کنندگانی که به طور معمول بر اساس رژیم غذایی غربی غذا می‌خوردند، از کسانی که تغذیه‌ی سالم‌تری داشتند، در یادگیری کندتر و در یادآوری ضعیف‌تر بودند و مهم‌تر از این‌ها، کاهش بسیار کم‌تری در میل به میان وعده‌های دلپذیر، در زمانی که به هنگام سیری آزمایش شدند نسبت به زمانی که گرسنه بودند، داشتند.
یافته‌ی اصلی، آن بود که عملکرد حافظه و میل به میان‌وعده، با یکدیگر مرتبط بودند. توکی آتیکوایفیو، رهبر این مطالعات، توضیح داد: با این که آن‌ها سیر بودند، هنوز هم می‌خواستند که هله هوله‌های شیرین و چرب بخورند. آن چه که حتی جالب‌تر بود، ارتباط قوی این تاثیر با عملکرد در یادگیری و وظایف حافظه بود، که از آن برداشت شد که  بین این دو از طریق هیپوکامپوس رابطه ای وجود دارد.
همانند نتایج مطالعاتی که بر روی حیوانات انجام شد، افرادی که رژیم  پرچرب و پر شکری داشتند، به علت تاثیر تغذیه‌ی آن‌ها بر هیپوکامپوس، ممکن است که در آزمون‌های یادگیری و حافظه ضعیف‌تر عمل کنند. محققین دانشگاه مک‌کوایر باور دارند که ناتوانی در مهار خاطرات غذایی در شرایطی که از نظر روانی راضی شده‌اند، می‌تواند توضیحی برای میل دائمی به میان‌وعده باشد. در وضعیت دیگری، برای افراد جوان، سالم و لاغر که معمولا خوراکی‌های پرچرب و پرشکر می‌خورند، ممکن است که عملکرد هیپوکامپوس آن‌ها باعث شود تا چاق شدن آن‌ها بر اثر غذایی که می‌خورند، سخت‌تر شود.

 

منبع : آشپزباشی ، ترجمه شده از Science daily

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

رژیم غذایی پر از چربی و شکر خود باعث افراط در خوردن است

ممکن است که نهایتا، چاقی یک بیماری مغزی باشد و به مرور، پروسه‌های شناختی مختلفی را که بر خوردن تاثیر می‌گذارند ، تخریب کند. حال محققین نشان دادند که مهار حافظه – توانایی مفید در از یاد بردن خاطراتی که دیگر مفید نیستند، که وابسته به بخشی از مغز به نام هیپوکامپوس می‌شود – با افراط در تغذیه مرتبط است.
معمولا، خاطراتی که مربوط به غذا هستند باید به هنگام گرسنگی از جلوی چشمان بگذرند اما به هنگام سیری ناپدید شوند و تا وقتی که غذا خوردن دیگر در اولویت قرار ندارد، کنار گذاشته شوند.
مطالعات پیشینی که بر روی حیوانات انجام شد، نشان داد که رژیم غذایی غربی – غنی از چربی و شکر و فقیر از میوه، سبزیجات و فیبر – توانایی مهار حافظه را از هیپوکامپوس می‌گیرد. عملا ، این به آن معنی است که رژیم غذایی غربی باعث می‌شود تا خویشتن‌داری در مقابل خاطرات خوش‌آیندی که با دیدن یا بوی غذا های مطبوع به یاد آن‌ها می‌افتیم سخت‌تر شود و این مسئله باعث می‌شود تا پس زدن غذاهای خوشمزه حتی اگه سیر باشید، برایتان سخت باشد.
حال محققین دانشگاه مک‌کوایر مدارکی برای این مشکل در انسان‌ها یافته‌اند. آن‌ها گزارش خود را در نشست سالانه‌ی جامعه‌ی SSIB منتشر کردند.

در تحقیق همه‌ی این جامعه، برترین جنبه‌های رفتارهای خوردن و نوشیدن است.

تمام شرکت کنندگان در این مطالعات، در برابر آزمون‌های یادگیری و حافظه‌ای قرار گرفتند که وابسته به هیپوکامپوس بود و همچنین میل و خواسته‌ی آن‌ها را نسبت به های مطبوع در قبل و بعد از یک ناهاری که با آن سیر شوند، اندازه گرفتند. شرکت کنندگانی که به طور معمول بر اساس رژیم غذایی غربی غذا می‌خوردند، از کسانی که تغذیه‌ی سالم‌تری داشتند، در یادگیری کندتر و در یادآوری ضعیف‌تر بودند و مهم‌تر از این‌ها، کاهش بسیار کم‌تری در میل به میان وعده‌های دلپذیر، در زمانی که به هنگام سیری آزمایش شدند نسبت به زمانی که گرسنه بودند، داشتند.
یافته‌ی اصلی، آن بود که عملکرد حافظه و میل به میان‌وعده، با یکدیگر مرتبط بودند. توکی آتیکوایفیو، رهبر این مطالعات، توضیح داد: با این که آن‌ها سیر بودند، هنوز هم می‌خواستند که هله هوله‌های شیرین و چرب بخورند. آن چه که حتی جالب‌تر بود، ارتباط قوی این تاثیر با عملکرد در یادگیری و وظایف حافظه بود، که از آن برداشت شد که  بین این دو از طریق هیپوکامپوس رابطه ای وجود دارد.
همانند نتایج مطالعاتی که بر روی حیوانات انجام شد، افرادی که رژیم  پرچرب و پر شکری داشتند، به علت تاثیر تغذیه‌ی آن‌ها بر هیپوکامپوس، ممکن است که در آزمون‌های یادگیری و حافظه ضعیف‌تر عمل کنند. محققین دانشگاه مک‌کوایر باور دارند که ناتوانی در مهار خاطرات غذایی در شرایطی که از نظر روانی راضی شده‌اند، می‌تواند توضیحی برای میل دائمی به میان‌وعده باشد. در وضعیت دیگری، برای افراد جوان، سالم و لاغر که معمولا خوراکی‌های پرچرب و پرشکر می‌خورند، ممکن است که عملکرد هیپوکامپوس آن‌ها باعث شود تا چاق شدن آن‌ها بر اثر غذایی که می‌خورند، سخت‌تر شود.

 

منبع : آشپزباشی ، ترجمه شده از Science daily

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

رژیم غذایی پر از چربی و شکر خود باعث افراط در خوردن است

حساسیت غذایی کودکان با سرکوب سیستم ایمنی مرتبط است

حساسیت غذایی کودکان با سرکوب سیستم ایمنی مرتبط است

محققان ، مدارک جدیدی برای توضیح پیدایش مشکلات غذایی در افراد طبیعی به مرور زمان یافتند.

۱۵ میلیون آمریکایی ، از جمله کودکان ، حساسیت غذایی دارند. نشانه‌های حساسیت‌ها ، از خارش پوست سطحی تا شک آنافیلاکسی ( حمله آلرژیک شدید ) که قابلیت کشتن آدم را دارد ، می‌تواند متغیر باشد.

حساسیت بسیاری از افراد ، همانطور که به بلوغ می‌رسند ، از بین می‌رود. این اتفاق به این خاطراست که سیستم ایمنی آن‌ها یاد می‌گیرد چگونه غذایی را که در گذشته به عنوان یک چیز نا‌مناسب می‌شناخته است ، تحمل کند.

محققان موسسه لایولا ، تلاش کردند توضیح دهند که چرا کودکان ، با وجود خوردن انواع محدود تر غذا نسبت به  بزرگسالان ، بیشتر مستعد حساسیت‌های غذایی هستند.

فرضیه آن‌ها ،‌ تاثیر رژیم غذایی معمول بر سلول‌های روده است؛ به گونه‌ای که از پس زده شدن غذا توسط سیستم ایمنی جلوگیری می‌کنند.

هم غذا و هم پاتوژن ها (  بیماری زا ها ) ، هر دو نشانگرهای اُبَر مولکولی به نام آنتیژن نشان می دهند. این آنتیژن‌ها به سیستم ایمنی اعلام می‌کنند که غذا نامناسب است.

لنفوسیت تی تنظیم کننده عکس‌العمل سیستم ایمنی را مختل می‌کند

مطالعات قبلی بر روی موش‌ها ، چگونگی شناختن آنتیژن های دوست از دشمن را توسط بدن بررسی کرده‌اند.

موش ها با پروتئین تخم مرغی تغذیه شدند که تا آن موقع نخورده بودند. سپس تولید یک سلول سرکوبگر سیستم ایمنی در روده ، به نام لنفوسیت تی تنظیم کننده ، مشاهده شد. این سلول ، از مواد جدید نسبت به واکنش سیستم ایمنی محافظت کرد.

اما نمی‌دانستیم که در واقعیت هم این اتفاق می‌تواند برای پستانداران جوان ، در صورت خوردن غذای جدید رخ دهد.

محققین از موش‌هایی که آنتیژن نداشتند استفاده کردند تا بتوانند مدلی ، خالی از هرگونه ایمنی ارائه دهند. موش‌ها در محیطی خالی از جرم رشد کردند و همچنین از آمینواسید‌ها ، که سازنده‌های اصلی پروتئین هستند ، به جای غذا‌هایی که خود شامل پروتئین باشند ، تغذیه شدند.

این کار باعث ضعیف شدن موش‌ها از لحاظ ایمنی شد ، چون آمینواسید‌ها به اندازه‌ی کافی بزرگ نیستند تا سیستم ایمنی بتواند آن‌ها را تشخیص دهد. این به آن معنی است که موش‌ها هیچ پیش زمینه‌ای ، یا حداقل پیش زمینه اندکی ، از آنتیژن‌های پروتئین و سایر ابر مولکول‌ها داشتند.

سایر موش‌ها با رژیمی معمول تغذیه شدند.

بررسی نشانگر‌های مولکولی نشان داد که موش‌هایی که با آمینواسید تغذیه شده بودند هیچ نشانی از لنفوسیت تی تنظیم کننده در روده‌ی باریک خود نداشتند. بالعکس در روده‌ی باریک موش‌های تغذیه شده با رژیم معمولی تعداد بیشماری از لنفوسیت تی تنظیم کننده دیده شد.

پس می‌توان این برداشت را داشت که پروتئین موجود در غذا ، به رشد لنفوسیت تی تنظیم کننده می‌انجامد. همین طور بیان می‌کند که لنفوسیت تی تنظیم کننده موجود در روده‌ی موش‌های معمولی می‌تواند در راه جلوگیری از برخورد مخرب سیستم ایمنی در مقابل پروتئین‌ها به کار آید.

محققین افزودند که غذا و باکتری‌های مفید در روده ، انواع مختلفی از لنفوسیت تی تنظیم کننده را تولید می‌کنند.

به نظر می‌رسد که موش‌های بدون جرم ، تنها «لنفوسیت تی تنظیم کننده»های مبتنی بر غذا را دارند و از لنفوسیت تی تنظیم کننده‌ای که با میکروب‌های سالم القا می‌شود تهی هستند. و همچنین این موش‌ها استعداد بالایی برای پذیرش حساسیت‌ها را از خود نشان دادند.

نتیجه نهایی دانشمندان ، نیازمند بودن روده به  لنفوسیت‌های تی تنظیم کننده مبتنی برهم غذا و هم میکروب بود.

اگر سیستم ایمنی به آنتیژن‌های بی‌زیان حمله کند چه می‌شود ؟

در نهایت محققان می‌خواستند بدانند که چه می‌شود تا سیستم ایمنی از کنار گذاشتن آنتیژن‌های بی‌زیان در حمله ، باز می‌ماند.

برای این کار ، لنفوسیت‌های تی مخبر را وارد بدن موش‌های بدون جرم کردند و سپس پروتئینی را به آن‌ها خوراندند که تا قبل نخورده بودند. لنفوسیت‌های تی مخبر به گونه‌ای طراحی شده بودند تا عکس العمل‌های سیستم‌ ایمنی را نشان دهد.

موشی که به آن پروتئین داده شده بود ، سیستم ایمنیش عکس العمل شدیدتری نسبت به موشی که رژیم معمولی داشت ، نشان داد و محققان ، این عکس العمل شدید را «پاسخ پیشفرض» نامیدند که مشابه حمله‌ی سیستم ایمنی به میکروب‌های مضر بود.

نتایج آن شد که این عکس العمل به دلیل نبود تراکم لنفوسیت تی تنظیم کننده آماده برای سرکوب سیستم ایمنی و کاهش پاسخ التهابی بدن به غذا اتفاق افتاد.

این می‌تواند دلیلی باشد که چرا کودکان ، که انواع کمتری از غذا‌ها خورده‌اند ، بیشتر مستعد به حساسیت غذایی هستند. و همینطور تحقیقات به از بین رفتن حساسیت غذایی با گسترش دامنه‌ی لنفوسیت‌های تی تنظیم کننده که باعث می‌شود غذا‌های جدید را امن بخواند ، اشاره دارد.

قدم بعدی ، بررسی جزئیات سلولی و مولکولی در چگونگی تعدیل شدن پاسخ پیش فرض قوی لنفوسیت تی است. و این تیم تحقیقاتی ، برنامه‌ی متمرکز شدن بر موارد رایجی در حساسیت مانند بادام زمینی ، تخم مرغ و مشابه آن‌ها را دارد.

محققان افزودند :

سیستم ایمنی به گونه‌ای شکل گرفته است که از ما در مقابل چیز‌هایی که از خودمان نیست ، مانند ویروس‌ها یا عوامل بیماری‌زای دیگر، محافظت کند ، اما ما هنوز از مواد مغذی استفاده می‌کنیم که برای سیستم ایمنی بیگانه به حساب می‌آید. نتایج کار ما نشان می‌هد که تحمل غذا‌ها در بدن ما ، نیازمند مقدار مشخصی از لنفوسیت‌های تی است که با ادمه‌ی مصرف همان غذا به‌وجود می‌آید. بدون این لنفوسیت‌ها ، سیستم ایمنی بدن بازخورد قوی‌ای به ابَر مولکول‌های موجود در غذا نشان می‌داد.

منبع : آشپزباشی ، ترجمه شده از مدیکال نیوز

نوشته حساسیت غذایی کودکان با سرکوب سیستم ایمنی مرتبط است اولین بار در آشپزی با آشپزباشی پدیدار شد.

bluray movie download

سپهر نیوز

فستیوال فیلم