آیا خوردن میوه های لک دار ضرر دارد ؟

آیا خوردن میوه های لک دار ضرر دارد ؟

هر ساله ، ۳۰ میلیون دلار میوه و سبزیجات توسط فروشندگان و مشتریان آمریکایی به هدر می رود که بخشی از آن به دلیل مشکل ظاهری و تصور فاسد شدن آن‌ها بوده است. این یعنی استفاده‌ی نادرست از ۳۰٪ محصولات موجود در بازار با در نظر نگرفتن آب و انرژی‌ای که صرف رشد و حمل و نقل آن‌ها شده است و زمین کشاورزی‌ای که برای میوه‌های پوسیده مصرف شده است. خوب این نواقص ظاهری چه چیزهایی هستند. شما هم احتمالا چشمتان به یک سیب لک دار در میوه فروشی افتاده است یا به شکل تصادفی شستتان داخل یک گوجه‌ای که نرم شده ، فرو رفته است. این لکه‌ها می‌توانند سرنوشت محصول را به سطل زباله ختم کنند.

اما به واقع چه هستند؟ و آیا واقعا برایتان مضرند؟

این نقاط شواهدی از یک رزم حماسی بین گیاه و میکروب‌هاست. گیاهان هم مانند انسان‌ها، در کنار میلیاردها قارچ و باکتری زندگی می‌کنند. بعضی از این میکروب‌ها برای گیاه مفید هستند، از بیماری‌ها جلوگیری می‌کنند و به بروز مواد مغذی گیاه کمک می‌کنند. سایر آن‌ها پاتوژن‌هایی هستند که به محصول حمله می‌کنند، حتی در زمانی که محصول زنده است و در ویترین مغازه یا یخچال شما قرار دارد. آن‌ها مولکول‌هایی را که می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند برای خودشان بر می‌دارند. خبر خوب آن که آن‌ها تقریبا هیچ وقت برای شما بد نیستند. این قارچ‌ها و باکتری‌ها، میلیون‌ها سال را صرف دست یافتن به استراتژی‌ای برای غلبه به سیستم ایمنی یک گیاه کردند، اما یک سیستم ایمنی سالم در بدن انسان به اندازه‌ی کافی متفاوت است که این استراتژی‌ها برای ما کارساز نباشد. خوب، در یک گیاه این روند به چه شکلی است؟ میکروب‌ها می‌توانند به چند طریق به گیاه برسند. مثلا در حین آب دادن یا باروری بر روی گیاه بنشینند. در طی شرایط مناسب، میکروب‌ها رشد می‌کنند و کولونی‌هایی می‌سازند که به اندازه‌ی کافی بزرگ باشند تا به لایه‌ی مومی خارجی میوه یا برگ‌ها حمله کنند. هدف آن‌ها، شکر و مواد مغذی خوشمزه‌ی درون میوه است. این گونه از پاتوژن‌ها، معمولا لکه‌هایی به این شکل می‌سازند. گروهی از باکتری‌ها، رنگ و مواد مغذی سلول‌های میوه را می‌کشند، و هاله‌ای زرد رنگ به وجود می‌آورند. سپس به سمت خارج حرکت می‌کنند که از خود، ردی از سلول‌های مرده با نقاط سیاه می‌گذارند. هر نقطه که می‌تواند صدهاهزار میکروب را در خود داشته باشد، در واقع از ترکیبی از حملات میکروبی و دفاع میزبان از خودش شکل گرفته است. به طور مثال وقتی پاتوژن باکتریایی به نام Pseudomonas syringae به روی یک گوجه فرنگی برسد، به داخل میوه و برگ‌ها می‌رود و در فضای بین سلولی تولید مثل می‌کند و پروتئین‌ها و سمومی تولید می‌کند که به او اجازه می‌دهد تا پاسخ ایمنی گیاه را مختل کند. یک سم به نام Coronatine، روزنه‌های هوایی گیاه را باز می‌کند و به باکتری اجازه می‌دهد تا آزادانه‌تر وارد شود. همچنین Coronatine مسیر‌هایی را فعال می‌کند که به تجزیه‌ی کلروفیل منجر می‌شود که می‌توان آن را به عنوان نقطه‌های زرد دید. همین طور که باکتری به تغذیه و تولید مثل ادامه می‌دهد، شروع به کشتن سلول‌های گیاه می‌کنند. این‌ها توضیحی برای لکه‌ها بودند، اما لکه‌های نرم چه طور؟ آن‌ها معمولا زمان‌هایی شکل می‌گیرند که میوه توسط میکروب‌ها مورد حمله قرار گرفته است، بعد از زمانی که چیده شد. اگر در حین حمل و نقل، گیاه مبتلا شود، قارچ‌های مرده می‌توانند از طریق قسمت پوسیده نفوذ کنند، سلول‌ها را بکشند، مواد مغذی آن‌ها را جذب کنند و باعث ظاهر نرم یا قهوه‌ای غذای شما شوند. این قسمت‌ها می‌توانند طعم بدی داشته باشند. به هر حال دارید بافت مرده و در حال تجزیه را می‌خورید. اما معمولا می‌توانید از بقیه‌ی میوه استفاده کنید. نقاطی که نرم نشدند، مانند نقاطی که معمولا روی یا گوجه فرنگی می‌بینید، فقط روی سطح میوه قرار دارند و معمولا طعم را تحت تاثیر قرار نمی‌دهند. البته، میکروب‌هایی که ما را بیمار می‌کنند، مانند ای. کولی و سالمونلا، می‌توانند بر روی سبیزجات نیز حضور داشته باشند. اما از آن‌جایی که آن‌ها پاتوژن‌های گیاهی نیستند، معمولا هیچ لکه‌ای را باعث نمی‌شوند. فقط به شکل نامرئی حضور دارند. پس شستن میوه و سبزیحات است که ما را می‌تواند از بیماری محافظت کند، نه پرهیز از میوه‌های لکه دار. پس دفعه‌ی بعدی که به میوه فروشی رفتید، از انتخاب میوه‌هایی که شکل عجیبی دارند نترسید. بعضی از مغازه‌ها شاید حتی به شما تخفیف دهند. آن‌ها را به خوبی بشویید و در جای مناسب نگه داری کنید، چرا که بعضی از محصولات مانند سیب و کاهو می‌توانند تا هفته‌ها در یخچال سالم بمانند. شاید میوه‌های لکه دار، چشم نواز نباشند، اما هیچ خطری ندارند و به همان اندازه خوشمزه هستند .

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

آیا خوردن میوه های لک دار ضرر دارد ؟

هر ساله ، ۳۰ میلیون دلار میوه و سبزیجات توسط فروشندگان و مشتریان آمریکایی به هدر می رود که بخشی از آن به دلیل مشکل ظاهری و تصور فاسد شدن آن‌ها بوده است. این یعنی استفاده‌ی نادرست از ۳۰٪ محصولات موجود در بازار با در نظر نگرفتن آب و انرژی‌ای که صرف رشد و حمل و نقل آن‌ها شده است و زمین کشاورزی‌ای که برای میوه‌های پوسیده مصرف شده است. خوب این نواقص ظاهری چه چیزهایی هستند. شما هم احتمالا چشمتان به یک سیب لک دار در میوه فروشی افتاده است یا به شکل تصادفی شستتان داخل یک گوجه‌ای که نرم شده ، فرو رفته است. این لکه‌ها می‌توانند سرنوشت محصول را به سطل زباله ختم کنند.

اما به واقع چه هستند؟ و آیا واقعا برایتان مضرند؟

این نقاط شواهدی از یک رزم حماسی بین گیاه و میکروب‌هاست. گیاهان هم مانند انسان‌ها، در کنار میلیاردها قارچ و باکتری زندگی می‌کنند. بعضی از این میکروب‌ها برای گیاه مفید هستند، از بیماری‌ها جلوگیری می‌کنند و به بروز مواد مغذی گیاه کمک می‌کنند. سایر آن‌ها پاتوژن‌هایی هستند که به محصول حمله می‌کنند، حتی در زمانی که محصول زنده است و در ویترین مغازه یا یخچال شما قرار دارد. آن‌ها مولکول‌هایی را که می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند برای خودشان بر می‌دارند. خبر خوب آن که آن‌ها تقریبا هیچ وقت برای شما بد نیستند. این قارچ‌ها و باکتری‌ها، میلیون‌ها سال را صرف دست یافتن به استراتژی‌ای برای غلبه به سیستم ایمنی یک گیاه کردند، اما یک سیستم ایمنی سالم در بدن انسان به اندازه‌ی کافی متفاوت است که این استراتژی‌ها برای ما کارساز نباشد. خوب، در یک گیاه این روند به چه شکلی است؟ میکروب‌ها می‌توانند به چند طریق به گیاه برسند. مثلا در حین آب دادن یا باروری بر روی گیاه بنشینند. در طی شرایط مناسب، میکروب‌ها رشد می‌کنند و کولونی‌هایی می‌سازند که به اندازه‌ی کافی بزرگ باشند تا به لایه‌ی مومی خارجی میوه یا برگ‌ها حمله کنند. هدف آن‌ها، شکر و مواد مغذی خوشمزه‌ی درون میوه است. این گونه از پاتوژن‌ها، معمولا لکه‌هایی به این شکل می‌سازند. گروهی از باکتری‌ها، رنگ و مواد مغذی سلول‌های میوه را می‌کشند، و هاله‌ای زرد رنگ به وجود می‌آورند. سپس به سمت خارج حرکت می‌کنند که از خود، ردی از سلول‌های مرده با نقاط سیاه می‌گذارند. هر نقطه که می‌تواند صدهاهزار میکروب را در خود داشته باشد، در واقع از ترکیبی از حملات میکروبی و دفاع میزبان از خودش شکل گرفته است. به طور مثال وقتی پاتوژن باکتریایی به نام Pseudomonas syringae به روی یک گوجه فرنگی برسد، به داخل میوه و برگ‌ها می‌رود و در فضای بین سلولی تولید مثل می‌کند و پروتئین‌ها و سمومی تولید می‌کند که به او اجازه می‌دهد تا پاسخ ایمنی گیاه را مختل کند. یک سم به نام Coronatine، روزنه‌های هوایی گیاه را باز می‌کند و به باکتری اجازه می‌دهد تا آزادانه‌تر وارد شود. همچنین Coronatine مسیر‌هایی را فعال می‌کند که به تجزیه‌ی کلروفیل منجر می‌شود که می‌توان آن را به عنوان نقطه‌های زرد دید. همین طور که باکتری به تغذیه و تولید مثل ادامه می‌دهد، شروع به کشتن سلول‌های گیاه می‌کنند. این‌ها توضیحی برای لکه‌ها بودند، اما لکه‌های نرم چه طور؟ آن‌ها معمولا زمان‌هایی شکل می‌گیرند که میوه توسط میکروب‌ها مورد حمله قرار گرفته است، بعد از زمانی که چیده شد. اگر در حین حمل و نقل، گیاه مبتلا شود، قارچ‌های مرده می‌توانند از طریق قسمت پوسیده نفوذ کنند، سلول‌ها را بکشند، مواد مغذی آن‌ها را جذب کنند و باعث ظاهر نرم یا قهوه‌ای غذای شما شوند. این قسمت‌ها می‌توانند طعم بدی داشته باشند. به هر حال دارید بافت مرده و در حال تجزیه را می‌خورید. اما معمولا می‌توانید از بقیه‌ی میوه استفاده کنید. نقاطی که نرم نشدند، مانند نقاطی که معمولا روی یا گوجه فرنگی می‌بینید، فقط روی سطح میوه قرار دارند و معمولا طعم را تحت تاثیر قرار نمی‌دهند. البته، میکروب‌هایی که ما را بیمار می‌کنند، مانند ای. کولی و سالمونلا، می‌توانند بر روی سبیزجات نیز حضور داشته باشند. اما از آن‌جایی که آن‌ها پاتوژن‌های گیاهی نیستند، معمولا هیچ لکه‌ای را باعث نمی‌شوند. فقط به شکل نامرئی حضور دارند. پس شستن میوه و سبزیحات است که ما را می‌تواند از بیماری محافظت کند، نه پرهیز از میوه‌های لکه دار. پس دفعه‌ی بعدی که به میوه فروشی رفتید، از انتخاب میوه‌هایی که شکل عجیبی دارند نترسید. بعضی از مغازه‌ها شاید حتی به شما تخفیف دهند. آن‌ها را به خوبی بشویید و در جای مناسب نگه داری کنید، چرا که بعضی از محصولات مانند سیب و کاهو می‌توانند تا هفته‌ها در یخچال سالم بمانند. شاید میوه‌های لکه دار، چشم نواز نباشند، اما هیچ خطری ندارند و به همان اندازه خوشمزه هستند .

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

آیا خوردن میوه های لک دار ضرر دارد ؟