کننده کنند

شیرین کننده های مصنوعی اشتهای شما را بیشتر می کنند

محققان برای اولین بار نشان دادند که شیرین کننده‌های مصنوعی می‌توانند میل به غذا را در مغز شبیه سازی کنند. میلیاردها انسان در سرتاسر دنیا از شیرین کننده‌های مصنوعی استفاده می‌کنند و بدون اطلاع از تاثیر آن‌ها بر روی مغز و گرسنگی، به عنوان راهی برای مبارزه با چاقی در نظر گرفته می‌شوند.
مطالعات بر روی حیوانات وانسان‌ها نشان داده است که مصرف شیرین کننده های مصنوعی می‌تواند احساس گرسنگی را افزایش دهد و کاری کند که شما بیشتر بخورید. یک مطالعه‌ی جامع تازه با مشارکت دانشگاه سیدنی، برای اولین بار نشان داد که چرا این اتفاق رخ می‌دهد.
نتایج منتشر شده در مجله‌ی Cell Metabolism، تاثیرات شیرین کننده‌های مصنوعی بر تنظیم اشتها توسط مغز و تغییر ذائقه را آشکار ساخت.

محققین سیستمی جدید را در مغز کشف کردند که شیرینی و انرژی غذا را احساس می‌کند و آن‌ها را با هم ادغام می‌کند.

بعد از آن که به شکل تدریجی، حیوانات را در معرض رژیمی قرار دادیم که شامل شیرین کننده‌ی مصنوعی «سوکرالوز» بود، مشاهده کردیم که مقدار غذا خوردن آن‌ها به شدت افزایش یافت. در حین بررسی‌های سیستماتیک این اثر، ما دریافتیم که در مرکز پاداش مغز، حس شیرینی با انرژی همراه است. وقتی برای مدتی تقابل شیرینی و انرژی از تعادل خارج شود، مغز تنظیمات خود را تغییر می‌هد و جمع کالری دریافتی را افزایش می‌دهد.
در این مطالعات، مگس‌های میوه‌ای که با رژیمی که در آن شیرین کننده‌های مصنوعی داشت، برای مدتی بیش از ۵ روز تغذیه شدند، ۳۰ درصد بیشتر از زمانی که با رژیمی که در آن شیرین کننده‌های طبیعی بود تغذیه شدند، کالری مصرف کردند.
وقتی ما به بررسی این موضوع پرداختیم که چرا با این که حیوانات به اندازه کافی کالری دریافت کردند اما باز هم می‌خوردند، دریافتیم که مصرف طولانی مدت از این شیرین کننده‌ی مصنوعی، شدت شکرهای مغذی را افزایش می‌دهد و این انگیزه‌ی کلی حیوانات را برای بیشتر خوردن افزایش می‌دهد.
میلیاردها نفر در سرتاسر دنیا از شیرین کننده‌های مصنوعی استفاده می‌کنند و از آن‌ها به عنوان ابزاری برای مبارزه با چاقی استفاده می‌شود، بدون آن که به تاثیر آن بر روی مغز و تنظیم گرسنگی پرداخته شود.
این اولین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد که شیرین کننده‌های مصنوعی چگونه می‌توانند اشتها را شبیه سازی کنند. محققین یک شبکه‌ی عصبی پیچیده را شناسایی کردند که نسبت به غذاها ی شیرین شده با شیرین کننده‌های مصنوعی این گونه پاسخ می‌دهد که به حیوان می‌گوید که به اندازه کافی انرژی دریافت نکرده است.
با استفاده از این پاسخ نسبت به رژیم‌هایی که در آن از شیرین کننده‌های مصنوعی استفاده شده بودند، توانستیم تا یک شبکه‌ی عصبی جدید را نشانه گذاری کنیم که دلپذیری غذا را با توجه به انرژی موجود در آن مشخص می‌کند. آن چه ما یافتیم، یک پاسخ حفاظتی نسبت به تلف شدن است که باعث می‌شود غذاهای مقوی طعم بهتری بدهند.
همچنین محققین دریافتند که شیرین کننده‌های مصنوعی، بیش فعالی و بی‌خوابی را شدت می‌بخشند و از کیفیت خواب می‌کاهند . رفتارهای مشابه در گرسنگی یا روزه داری  و تاثیرات مشابه آنها بر روی خواب در مطالعات پیشین هم گزارش شدند.
برای آن که دریابیم که آیا شیرین کننده‌های مصنوعی در پستانداران هم باعث افزایش خورد و خوراک می‌شوند، محققین آزمایشاتشان را با استفاده از موش‌ها تکرار کردند. باز هم موش‌هایی که به مدت هفت روز با رژیم شیرین شده توسط سورکالوز تغذیه شدند، افزایش چشمگیری در مصرف غذا نشان دادند و مسیر عصبی‌ای که در این روند حضور داشت، همانند مگس‌های میوه بود.
این یافته‌ها، بیشتر به ما اثبات کردند که انواع بدون شکر غذا‌ها و نوشیدنی‌های فرآوری شده، ممکن است آن چنان که پیش بینی کردیم بی اثر نباشند و به علت تفاوت بین شیرینی و سطح انرژی، کالری مصرفی را افزایش دهند.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

شیرین کننده های مصنوعی اشتهای شما را بیشتر می کنند

محققان برای اولین بار نشان دادند که شیرین کننده‌های مصنوعی می‌توانند میل به غذا را در مغز شبیه سازی کنند. میلیاردها انسان در سرتاسر دنیا از شیرین کننده‌های مصنوعی استفاده می‌کنند و بدون اطلاع از تاثیر آن‌ها بر روی مغز و گرسنگی، به عنوان راهی برای مبارزه با چاقی در نظر گرفته می‌شوند.
مطالعات بر روی حیوانات وانسان‌ها نشان داده است که مصرف شیرین کننده های مصنوعی می‌تواند احساس گرسنگی را افزایش دهد و کاری کند که شما بیشتر بخورید. یک مطالعه‌ی جامع تازه با مشارکت دانشگاه سیدنی، برای اولین بار نشان داد که چرا این اتفاق رخ می‌دهد.
نتایج منتشر شده در مجله‌ی Cell Metabolism، تاثیرات شیرین کننده‌های مصنوعی بر تنظیم اشتها توسط مغز و تغییر ذائقه را آشکار ساخت.

محققین سیستمی جدید را در مغز کشف کردند که شیرینی و انرژی غذا را احساس می‌کند و آن‌ها را با هم ادغام می‌کند.

بعد از آن که به شکل تدریجی، حیوانات را در معرض رژیمی قرار دادیم که شامل شیرین کننده‌ی مصنوعی «سوکرالوز» بود، مشاهده کردیم که مقدار غذا خوردن آن‌ها به شدت افزایش یافت. در حین بررسی‌های سیستماتیک این اثر، ما دریافتیم که در مرکز پاداش مغز، حس شیرینی با انرژی همراه است. وقتی برای مدتی تقابل شیرینی و انرژی از تعادل خارج شود، مغز تنظیمات خود را تغییر می‌هد و جمع کالری دریافتی را افزایش می‌دهد.
در این مطالعات، مگس‌های میوه‌ای که با رژیمی که در آن شیرین کننده‌های مصنوعی داشت، برای مدتی بیش از ۵ روز تغذیه شدند، ۳۰ درصد بیشتر از زمانی که با رژیمی که در آن شیرین کننده‌های طبیعی بود تغذیه شدند، کالری مصرف کردند.
وقتی ما به بررسی این موضوع پرداختیم که چرا با این که حیوانات به اندازه کافی کالری دریافت کردند اما باز هم می‌خوردند، دریافتیم که مصرف طولانی مدت از این شیرین کننده‌ی مصنوعی، شدت شکرهای مغذی را افزایش می‌دهد و این انگیزه‌ی کلی حیوانات را برای بیشتر خوردن افزایش می‌دهد.
میلیاردها نفر در سرتاسر دنیا از شیرین کننده‌های مصنوعی استفاده می‌کنند و از آن‌ها به عنوان ابزاری برای مبارزه با چاقی استفاده می‌شود، بدون آن که به تاثیر آن بر روی مغز و تنظیم گرسنگی پرداخته شود.
این اولین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد که شیرین کننده‌های مصنوعی چگونه می‌توانند اشتها را شبیه سازی کنند. محققین یک شبکه‌ی عصبی پیچیده را شناسایی کردند که نسبت به غذاها ی شیرین شده با شیرین کننده‌های مصنوعی این گونه پاسخ می‌دهد که به حیوان می‌گوید که به اندازه کافی انرژی دریافت نکرده است.
با استفاده از این پاسخ نسبت به رژیم‌هایی که در آن از شیرین کننده‌های مصنوعی استفاده شده بودند، توانستیم تا یک شبکه‌ی عصبی جدید را نشانه گذاری کنیم که دلپذیری غذا را با توجه به انرژی موجود در آن مشخص می‌کند. آن چه ما یافتیم، یک پاسخ حفاظتی نسبت به تلف شدن است که باعث می‌شود غذاهای مقوی طعم بهتری بدهند.
همچنین محققین دریافتند که شیرین کننده‌های مصنوعی، بیش فعالی و بی‌خوابی را شدت می‌بخشند و از کیفیت خواب می‌کاهند . رفتارهای مشابه در گرسنگی یا روزه داری  و تاثیرات مشابه آنها بر روی خواب در مطالعات پیشین هم گزارش شدند.
برای آن که دریابیم که آیا شیرین کننده‌های مصنوعی در پستانداران هم باعث افزایش خورد و خوراک می‌شوند، محققین آزمایشاتشان را با استفاده از موش‌ها تکرار کردند. باز هم موش‌هایی که به مدت هفت روز با رژیم شیرین شده توسط سورکالوز تغذیه شدند، افزایش چشمگیری در مصرف غذا نشان دادند و مسیر عصبی‌ای که در این روند حضور داشت، همانند مگس‌های میوه بود.
این یافته‌ها، بیشتر به ما اثبات کردند که انواع بدون شکر غذا‌ها و نوشیدنی‌های فرآوری شده، ممکن است آن چنان که پیش بینی کردیم بی اثر نباشند و به علت تفاوت بین شیرینی و سطح انرژی، کالری مصرفی را افزایش دهند.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

شیرین کننده های مصنوعی اشتهای شما را بیشتر می کنند